مهین‌دخت کاظمی؛ محمدعلی فلاحی؛ اکرم زین‌الیان
چکیده
مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین انتشار گاز دی‌اکسیدکربن و شاخص‌های توسعه مالی به همراه متغیرهایی شامل درآمد سرانه واقعی بدون نفت، مصرف سرانه انرژی و نسبت صادرات و واردات به GDP، در ایران طی دوره 1352-1390، با استفاده از الگوی ARDL پرداخته است.
نتایج محاسبات نشان می‌دهد، کشش‌های بلندمدت انتشار دی‌اکسیدکربن نسبت به درآمد سرانه واقعی، مصرف ...
بیشتر
مطالعه حاضر به بررسی رابطه بین انتشار گاز دی‌اکسیدکربن و شاخص‌های توسعه مالی به همراه متغیرهایی شامل درآمد سرانه واقعی بدون نفت، مصرف سرانه انرژی و نسبت صادرات و واردات به GDP، در ایران طی دوره 1352-1390، با استفاده از الگوی ARDL پرداخته است.
نتایج محاسبات نشان می‌دهد، کشش‌های بلندمدت انتشار دی‌اکسیدکربن نسبت به درآمد سرانه واقعی، مصرف سرانه انرژی و صادرات در ایران مثبت و نسبت به واردات منفی هستند. بر طبق نتایج به دست آمده، بدهیهای نقدی به GDP و بدهی بخش خصوصی به سیستم بانکی به GDP، اثر مثبت و معنیداری، در بلندمدت به ترتیب برابر با (257/0) و (304/0) و در کوتاهمدت برابر با (175/0) و (233/0) بر انتشار دی‌اکسیدکربن در ایران داشتهاند. علاوهبراین، اثر شاخص داراییهای داخلی بانکهای تجاری به کل داراییهای سیستم بانکی، بر انتشار CO2 در ایران در بلندمدت بیمعنی و در کوتاهمدت در سطح 90% معنیدار و در حدود (205/0-) برآورد شده است. نتایج آزمون علیت نشان داد که در کوتاهمدت یک رابطه علی یک طرفه از سه شاخص توسعه مالی بر انتشار گاز دی‌اکسیدکربن در ایران وجود دارد.
